Nathalie (42) voelt zich vaak eenzaam sinds haar relatiebreuk

Plots alles alleen

“We zijn zeer respectvol uit elkaar gegaan. Hij is de vader van mijn dochter en we hebben nog altijd een goede band. De reden waarom het niet meer werkte, is omdat de passie en levendigheid op waren. Het voelde aan alsof we een koppel van zestig jaar waren en dat wilde ik niet meer. Maar vanaf het moment dat ik uit die relatie stapte, voelde ik de leegte. Ik werd overspoeld door emoties.

Er was niemand meer die voor me zorgde en ik moest alles alleen doen. Ik had gerust tien mensen kunnen bellen die voor me klaarstonden, maar ik wou niemand lastigvallen. Dus bleef ik thuis zitten wachten tot het gevoel vanzelf voorbijging. Het was een lastige fase, maar alle emoties die zich aandienden, heb ik bewust toegelaten. Ik werkte mijn frustraties dan maar uit op een bokszak.”

Bengelen tussen hoofd en hart

“Ik heb nooit spijt gehad, maar vooral in het begin voelde ik wel duidelijk dat er een strijd bezig was tussen mijn hoofd en mijn hart. Mijn hoofd probeerde me ervan te overtuigen dat mijn relatie prima was en dat ik me vergist had door weg te gaan. Maar in mijn hart voelde ik dat het de enige juiste beslissing was. Eigenlijk heb ik dus zelf gekozen voor die eenzaamheid. Intussen ben ik al drie jaar single. Het is niet dat ik in de zetel ben blijven zitten, ik heb wel degelijk dates gehad. Maar ik voel nu haarscherp aan dat als ik terug in een relatie stap, het een heel bewuste keuze zal zijn.

Tot nu toe ben ik nog niemand tegengekomen waarvan ik kon zeggen dat hij een verrijking zou zijn in mijn leven. Ik wil namelijk méér dan iemand die me helpt om een kast van Ikea in elkaar te steken. Ik heb een tijdje op Tinder gezeten, maar dat heb ik afgezet. Ik kon al die oppervlakkige shit niet meer aan. Nu ben ik op zoek naar een échte klik, niet naar een seksueel avontuurtje. Vreemd genoeg heb ik er zelfs bijna een afkeer van gekregen. Ik zie te veel mannen van mijn leeftijd vrouwen behandelen als lustobjecten.”

Knagende huidhonger

“Wat ik natuurlijk enorm mis, is fysiek contact. Het voelt soms alsof mijn huid er zélf naar begint te verlangen om iets te voelen. Mijn lijf dat hunkert naar een aanraking. Op een bepaald moment was het zo erg, dat als iemand me toen gewoon even liefdevol had gestreeld, ik meteen was beginnen janken. Hoe vul je die behoefte in met respect voor jezelf? Je kunt natuurlijk wel een onenightstand hebben, maar het is niet dat soort honger dat ik voel. Ik verlang naar gewone knuffels en om op iemand zijn schouder te liggen. Onlangs heeft een goede vriend me een massage gegeven en dat heeft me diep geraakt. Zo had ik me heel lang niet meer gevoeld. Onvoorwaardelijke aanrakingen, zonder dat ik iets terug moest geven.”

Positieve vibes

“Eenzaamheid is overal rondom ons. Ik zie veel vrienden die zich eenzaam voelen, zelfs binnen relaties. Ik probeer nu om me vooral te omringen met positieve mensen die me blij maken. Ik denk ook dat het geen kwaad kan om eens met een coach te babbelen. Zoals je af en toe een medische check-up nodig hebt, of naar de tandarts gaat. Zo kwam ik erachter dat ik eenzaamheid vooral ervaar wanneer ik geen verbinding voel met anderen én als ik niet luister naar mijn gut feeling. Pas op, ik heb een heel fijn leven hoor. Ik probeer de eenzaamheid nu te interpreteren als een signaal van een verlangen dat nog niet is ingevuld. Daarom blijf ik mezelf ontplooien, zowel op professioneel als persoonlijk vlak.”